یه چند وقتی نخواهم بود. دارم میرم یه گوشه ایران بزرگ برای به اصطلاح کارآموزی (شما بخوانید کار کردن به نفع جیب استاد!)
اما فرق این کارآموزی با همه کارآموزی دانشجویان رشته های دیگر در اینه که رفتن ما و کارکردن ما بیشتر از این که به نفع استاد باشه و فلسفه نمره گرفتن توش باشه به نفع ایرانه! نه بابا شعار نمی دم وگرنه اگه نفع اول و آخرش ایران نبود چرا باید توی دوره ارشد به این امر خطیر پرداخت؟ من که توی دوره کارشناسی هم کارآموزی نداشتم.
به هر حال داریم میریم یه گوشه دنج این سرزمین که احتمالا به اینترنت ( به خاطر شرایط شغلی و نه مکانی) دسترسی نداریم و موبایلمان هم معلوم نیست کار کند( به خاطر شرایط مکانی و نه شغلی). به همه دلایل فوق بنده یه مدت غایب خواهم بود. ( حالا نه که حضورم خیلی مهم بود!)
به دلایل امنیتی فعلا نمی گم کجا میرم اما جای حدس و گمان رو باز میذارم. همین قدر بدونید که اگه کارمون رو درست انجام بدیم یه بنای تاریخی کشور به ثبت جهانی خواهد رسید! حالا دیگه مگه کسی می تونه از زیر کار در بره!!!
۳ نظر:
منتظر خبرهای خوبیم؛ هر جایی می روی و هستی دلت شاد و تنت سالم، دلت خوش
سلام
خوبه البته اگه از جنبه های دیگه نگاه کنی مثلا فرصت دیدن یه جای جدید/سبک دیگه ای از زندگی واسه یه مدت و...
خوش بگذره و موفق باشی.
سلام به عزیز روزگاران قدیم,دوستی که بعد مدت ها یافتمش و چه روزی بود اون روز تجدید دیدارمون بعد از فاصله ای قریب به 8 سال!!!
عزیزم امید وارم که سفرت خوب بوده باشه و این سفری که پیش رو داری ,که لبریز از خیرو برکته وسبب خیر !!!واسه ما شد,پر از چیزای خوب واست باشه.یه عالمه می بوسمت.
ارسال یک نظر