یک بام و دو هوا

نشسته کنار من، کنترل تی وی در دستش و یکسره در حال عوض کردن کانال و غ;ر زدنه. انگار می خواد بهانه ای برای حرف زدن پیدا بکنه. بلاخره یکی از تصاویر بهانه رو براش فراهم می کنه و می گه " جدا این آدم های بیکار و علاف خجالت نمی کشن هر روز پا می شن و میان توی خیابون به اسم اعتراض؟ جمع کنید این مسخره بازی ها رو دیگه. مردم رو از کار و زندگی می اندازید و ..." و بعد نیم ساعت برام در مذمت همین جماعت به قول خودش مسخره حرف می زنه.
خسته شده. حالا باز هم داره تی وی گردی می کنه. (نه که آخه خیلی برنامه داره!) چشمش به مصر و لیبی و یمن و ... ( کلا خاور میانه اسلامی ) می افته و یکهو با یه شور و حرارت خاص می گه : آفرین ! به اینها می گن مرد. ببین چه طور جلوی زور وایسادن. این طوری سرنوشت و آینده کشورشون رو به دست می گیرند و ..."و نیم ساعت تمام در مدح این جست و جو گران آزادی صحبت می کنه و اصلا هم به دهان باز مانده من و قیافه هاج و واجم نگاه نمی کنه...
کلا من مانده ام این آدم انصافش را کجا جا گذاشته...